قبول است؟؟!

یا حق

وضو می گیرم...

_مامان می خوای چیتار تونی؟

_نماز بخونم عزیزم.

_چرا ایندَدَر نماز می خونی؟؟

_می خوام با خدا حرف بزنم...تشکر کنم ازش...

نمــــــــاز می خوانم...روبرویم نشسته ای....نگاهم می کنی..با دقت!

گویی اولین بارت است....

_مامان؟!

به رکوع می روم...

_مامان جوابمو بده...بدو بله پسرم!

به سجده می روم...

_چرا جواب نمیدی؟ حَف بزن باهام! همش با خدا حَف می زنی چرا؟

سجده ی دوم...

_مامان اَده بـــِدی بله بهت شوتولات می دم!

خــــــــــــــدایا....نماز با لبخند هم قبول است؟؟!

آخر این فرشته ی خودت است...پاک و بی آلایش...کودکِ کودک!

رکعتِ دوم و سجده های بعدی؛ موقع بلند شدن..می پری روی کمرم...دستهایت را دور گردنم حلقه می کنی و پاهایت را دور کمرم...

نمی دانم چه کنم...به سرعت به رکوع می روم....و بعد سجده...

هرچه منتظر می مانم کنار نمی روی...بالاخره خسته می شوی و سُر می خوری...

خـــــــــــــــدا جان، این نماز کج و کوله هم قبول است؟؟!

تمـــــــام که می شود...می گویی :_مامان نمازت تموم شد؟؟

_بله مامان...

_خدا رو شُت...