درد...بوس...دسب!
عزیزکم...
بوسه ی تو برای من شفاست!
بوسه ی من برای تو چه حکمی دارد؟
اینکه هر جای تنِ بهشتی و لطیفت به جایی میخورد میگویی:
ماما ! درد! درد!
و من نازِ نیازِ تو را میکشم و میگویی:
بوس...بوس...آی درد!
بوسه ام چون مسکن است..میخندی و میدوی سراغ بازی!
گاه پیشنهادِ بعد از بوس ات...:
دَسب...ماما..درد...دسب!
و چسبی را مرهمِ زخم نداشته ات میکنم...برای تو فرقی نمیکند چسب زخم باشد یا چسب نواری!
دوستت دارم برای همین بچگی هایی که دلتنگشان بودم!
خدا شکرت...هزاران بار.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی