پیامبرٍ کوچک من.

هوالمبین...

مبین، سیاره ی کهکشانِ دلم.

یه لحظه های اجتناب ناپذیری که شاید تعدادشون به شمارش انگشتای دست هم نرسه ، هست تو زندگی ادم...این ادمی که میگم شامل منِ مادر هم میشه....که همه چیز دست به دست هم میدن و منِ مادر رو به یه درجه ای میرسونه که باید خودم رو کنترل کنم...وگرنه با یه تلنگر ؛ هرچند کوچیک....حتی به کوچیکیه ریختن باقی مانده ی لیوان آبت روی سرامیک و آب بازی شادِ تو...ولی بشکنه و حرکتی رو انجام بدم که دلِ مادرانه ام تا مدتها با یاد اوریش بلرزه...این حرکت میتونه یه نَــــــــــــــکُــــــــــــــن! ِ بلند و بالا و محکم باشه!....

ولی گاهی همین "نکن های " بی موقع همچین چشمای شادِ جگرگوشه ات رو پر از غم میکنه که دلت میخواد همون جـــــــــا بمیری!!!!!!!!

خیلی با خودم مبارزه میکردم...هر راهکاری رو امتحان میکردم...که یه وقت دل کوچیکت از صدای بلند من نلرزه...امــــــــــــــــــــــــــــا

این روزها که تو پیامبر خانه ی ما هستی و از طرف خدا مبعوث شدی تا ما رو کامل کنی...این روزها اینقدر قشنک تو اون لحظه ها سر و کله ی دلبرانه ات حاضر میشه که دیگه میتونم قسم بخورم اگه همیشه همین کارها رو بکنی اون لحظه ها حکمِ هیچ وقت میگیره

بنا به شیطنتِ شیرینی که انجام میدی..گاه میگی بــــووووس....گاه سرتو کج میکنی و میگی مَنون مامانی...گاه ابروهات رو میندازی بالا و نوچ نوچ و اَته تحویلم میدی...گاه با دستت میای گردنمو میگیری میگی بَدَل بِی یم توتاق؟...گاه میگی ماما یلام اوبی؟....گاه میخندی و میگی اِ بابا...گاه میگی ممی نانه آیه؟..گاه حواسم رو پرت میکنی میگی ماما آتیش داده...دادو بده... گاه میگی بابایی نیس یَف...گاه میگی مامانی الو آله الو بی بی الو...

بخدا هر حالی داشته باشم با این شیرین کاری های تو دلم هزار بار میره...آروم میشم...بعضی اوقات حتی راهکارِ خونده شده ی توی کتاب و گفته ی پروفسور و روانشناس و...نمیتونه به اندازه ی یه حرکت از یه پسر کوچولوی ناز تاثیرگذار باشه.

مبین ،پسر پاک سرشتم...ممنون برای این همه بزرگیِ روح و دل...ممنون برای این همه گذشت و چشم پوشی...ممنون برای این همه آرامش و شادی...ممنون برای وجود معصومت...

به من آموختی گاه باید انگشتم را سوی خود برگردانم.

تو آیتِ خدایی...می بینی...تمام صفات خدا را داری...کمال یعنی همین...کوچکِ کمال دلِ من.

این روزها با تو تمرین خودسازی داریم...و تو مهربانترین آموزگار دنیایی.

خدا پیامبر کوچکت را به پیامبرت محــــــــمد صلی الله علیه و آله میسپارم که سرو جانم فدایش.