نقش دست تو

کارمان شده...نقاشی برایت بکشیم...هرچه را که میشناسی و خوب آموخته ای میکشیم و میپرسیم :خوب این چیه؟ و تو چقدر سنجیده جواب میدهی...و من ماتِ لبهای صورتی ات وقت ادای کلمات.

و این روزها تو درس پس میدهی..قلم به دست میگیری و دل از من میبری...خم میشوی و صدایم میکنی ماما..که حواسم جمع تو باشد!...خطی میکشی...این دیه؟؟

من چه جوابی دارم؟؟ بگویم رسم عاشقی...بگویم خط عشق؟ بگویم ماهرانه ترین اثر هنری تاریخ مادرانه ام؟میگویمت: درخت...

نگاهی به نقشت میکنی و میگویی : نه ...اَبِما!(هواپیما)

اشتباه گفتم؟؟ قربان روی ماهت میشوم و تو مثل همیشه راضی...میخندی

این روزها دایره هایت حرف ندارند...کمی به بیضی شبیه اند اما برای من گرد ترین حالت ممکن! ....مثلث و مربع هم در بایگانی ذهن خلاقت در حال پردازشند تا وقتش شود!

مبین ؛ خم که میشوی روی دفتر...با ان پوزیشن کلاس اولی ها....فکر دل من را هم بکن....رویای دیروزم...ارزوی فردا...میشود روزی برایت شیرموز و کیک خانگی بیاورم و تو سر از کتاب و دفتر برداری و به رویم بخندی و بگویم خسته نباشی جانِ دلـــــــــــــــم.

خدای بی نظیر...سجده ی شکر...شکر ..شکر

اولین...بعدا نوشت وبلاگ برگرفته از سایت استاد محمود سلطانی:

کودک خاص که فقط در بعضی جنبه ها رشد چشمگیر داشته باشد در واقع از رشد ماندگی دارد و حاصل کودک غیر طبیعی است .نوابغ اینطوری هستند .

دنبال این باشیم که کودک متعادل همه جنبه هایش رشد کند . خیلی خوب است که کودک به شکل دایره آرام آرام رشد کندواین دایره ها هر چه گسترده شود بهتر است. مهم این است که از شکل دایره خارج نشود. دایره کامل ترین شکل هندسی است٬ از دایره کاملتر نداریم .

در دایره رشد همه ابعاد امکان پذیر است . برای این هدف اصلا لازم نیست کار پیچیده ای انجام بدیم و یا خودمان را به آب و آتش بزنیم . برای اینکه این دایره رشد کند فقط کافیه که از رشد فرزندمان لذت ببریم وبا او کیف کنیم