پونزده...
و درست روز ١٧ ماهگی ات
بعد از تب و جوی اب دهان و بهانه گیری شب و گریه ی نیمه شب
دندان پونــــــــــــزدهم ات هم آمد....
نیش پایین سمت چپ...
خوش امدی پونزدهمی...
لطفا به دوست سمت راستی ات هم بگو زودتر سر از لاک خود بیرون بیاورد و دست از سر این پسر عزیزِ جانِ ما بردارید...
منتظرش هستیم...
راستی خنده هایت....پُــــــــــر از دندان است...کوچک پر دندان من!
زیباتر از همیشه شدی...
دلم میخواهد تمام شود تا نفسی راحت بکشی نفســـــــــــــــم
شکر خدایم...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی