مادر و پسر

 شیرین ترین پسر دنیا

هفت ماهه که بودی...کتاب مادر و پسر را خریدم...میخواستم بدانم...ناگفته ها را...

اما...چند وقتی است فهمیدم...چیزهایی رو باید تجربه کنم...

فهمیدم..عزیزترین مادر...وقتی ساکت و ارومه...وقتی صدایی ازش نیست...وقتی مادر قد و بالاش رو نمیبینه...باید سریع خودمو برسونم...

نباید فکر کنم...تو مثل چند ماه پیش خوابیدی یا داری تو دنیای خودت دست و پا میزنی...

دنیای تو شده کشف دنیای ما....و کیفی میکنی دیدنی...

من تا همیشه...حوصله ی این کنجکاوی هات رو دارم....اینا یعنی تو سالمی...یعنی تو باهوشی...یعنی تو پسری!

و من شکررررررر میکنم خدایی که تو رو دستم امانت داد....

اینم چند تا از کشفیات کوچولوت که مامان رو خندوندی و عاشقانه بخدا عاشقانه....عکس گرفتم و ثبتشون کردم...من فدای دستهای کوچکت...من فدای افکار پیچیده ات که همیشه دلم میخواد بدونم چی میگذره توی سرت...من دور سرت بگردم...