هفت آسمان عشق

یا حق....

_مامان من هفت تا دوسیت دارم...یه دنیا!!!

تو هرچه بگویی...صادقانه ترین را می گویی...آنقدر پاکی...آنقدر مقدسی...که هنــــــــــوز همه چیز برایت معنای عشق میدهد....خوش به حالت...

زمان و مکان نمی تواند مانعِ ابرازِ مهربانی ات شود...هروقت که بخواهی...هروقت احساس نیاز پیدا کنی...

دستانت را محکم دور گردنم حلقه میکنی...بهم می رسانی شان...و تمــــــــــام نیرویِ دوسالگی ات را جمع میکنی ،فشارم می دهی...

_مامان خیلی دوسیت دارم....اصلا عاشدِتم...

بوسه های محکم و صدا دارت را با مکث نثار گونه هایم میکنی

_آخیش...فدات بیشم مامان هدااااا....

صدایم میزنی...

_مامان مهببونم....عزیز دلم...عِشدَم ...بیا بوسیت تونم...

پاهایم را می چسبی...نگاهم میکنی..از همان پایین...میگویی...

_من پیشتم...ببین مامان هدا جونم!

میان هیاهوی دنیای کودکانه ات...لبخندهایت...خــــــــــدایا...

_تو  خیلی خوبی مامان!

 و بوسه هایت که سخاوتمندانه ترین هدیه است...لحظه به لحظه....درست وقتی که انتظارش را ندارم...

وقتی دلیلِ افکار پریشانم چیزی است میان روزمره هایم....بوسه هایت...دنیایم را کن فیکون میکند...

حالم را خوش میکند...

دنیای منی پسر ، هفت آسمان خـــــــــــدا را گواه میگیرم.....بوسه هایت....نبضِ حیات من است...

عشق بورز پسر....که دنیای پسرانه ات را شیفته ام...همین سادگی و بی غل و غش بودنش را...همین پسرانگی های صادقانه ات را...همین امروزت ...و فردایی که به نگاه خدایت میسپارمش

راستی ،

هزارساله هم که شوی...هروقت بگویی دوستت دارم...من به حسابِ همین هفتِ کامل و پاک و بی ریای امروزت می گذارم...

و خـــــــــــــــــدایی که معنای عشق است...........

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل
خوب است .....

اینکه نمیدانی دلیل اش چیست....

اما ؛ می خواهی برای پاره ی تنت فـــــــــــــدا شوی.....