لوس!
ماما..ماما...مامایییی...ماما
اینجا خانه ی عشق است صدای ثمره ی عشق....
جان مامان....
بخدا هنوز باور ندارم...ماما گفتن ات رو...
هر بار ذوقی میکنم....
و تو ؛
میخندی از ذوقم...چهره ات همان میشود که دیوانه اش هستم...پر از لبخند
لبانت را جمع میکنی و لوس میشوی...
مومو...مومو...مومویییی
من فدای این ماما و اون مومو گفتنت...
لوس نشو...خودت لوس کرده ی دلمی تا دنیا دنیاست
خدایم...شنیدی ارام چه گفتم....آمینش را بلند میگویم
آمیــــــــــــــــــــــــن
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی