و عشــــــق نام دیگر تو...

یا الله...

مبین..عزیز دلم...

این اولین رستورانی که من و تو بعد از پارکمون رفتیم خیلی برام خاطره انگیز شد...این تباب گفتنت و بـــــَــه کردنت و دو نفری سر یه میز نشستن برام خیلی ارزشمند بود...خنده های جون دارت....حس رضایتی که داشتی...و لقمه هایی که میذاشتی تو دهانم...

و شیطنت هایی که من طالبشونم....عشق میکنم....شاید جایگاه مادرانه ام منجر به کشیدن یه سری خط قرمز باشه...ولی تو دلم برات میمیرم....

و شبی که عاشقانه بود...

من و تو و بابایی...

رستوران همیشگی قرمزمون....

انرژی پسرانه ی تو و دلبری های خاصت که همه رو مورد توجه قرار میدی...که بغلت میکنن و میری پشت پیش خوان...که باز میشی یه پادشاه کوچولو...

نی رو هزاربار توی اب معدنی میکنی ....فلفل و نمک رو خالی میکنی...دستمال برمیداری ...میری پایین دور میزنی...میای بالا روی میز میشینی...چنگال برمیداری و میندازی...و کاسه ی سوپ رو چپ میکنی....

اینا همه خاطره است...

من تو رو اینجوری دوست دارم...پر از شور و هیجان.....پسر کوچولوی مامان.

و شب سرد زمستانی مان...با وجود تو ؛ مثل همیشه بهترین شد...شبِ عشق شد و بهانه ای برای دوباره عاشق شدن.....و تنها دلیلش....تویی....

و عشقی که نــــــــــــام دیگر توست...

بمان بهار دلم...عشقم...برای همیشه سبز و عاشق.

عاشقتم....خدایم....بی انتها...تا ابدیت...که تو خدایی و من بنده ی حقیر.

شکرالله

ماشاالله لاحول و لاقوه الا بالله ....برای دل مادرانه ام....

+پنجشنبه بعد از یازده روز بیماری...رفتیم پارک....نهار خوردیم دونفری و برگشتیم...و شب با بابایی مهمون مامان...و...........شکرالله