عزیزتر از جان!

بسم الله الرحمن الرحیم

عزیز تر از جانم

 شیرین تر از وجودم

تو گفتی ...

درست ساعت دوازده و سیزده دقیقه هشتم شهریور...

با لبخند گفتی عییییزم....

مادر...به همان افریننده ات قسم تا عرشش رفتم...هیجانی مهار نشدنی..قلبم درست مثل یک گنجشک میتپید....حس و حالم عجیب...انگار دوباره عاشق شدم...دوباره متولد ...دوباره مادر...

به زور خودم را کنترل کردم و دست عشقم را محکم فشار دادم و گفتم شنیدی...گفت عزیزم...دیدم حالش بهتر از من نیست!

اشتیاقمان به شنیدن دوباره....

وتو...پاک و کودکانه...لبخند برلب...برق چشمان رنگ شبت دیوانه ام کرد....باز هم با لبخندی شیرین درست توی چشمانم نگاه کردی و گفتی عییییییزم...تکرار...و گاهی عزیزم...

نمی دانستم لبهای صورتی رنگت را نگاه کنم تا خوب یادم بماند چطور ادا میکنی...چطور ز را از بین زبانت بیرون میدهی........یا صدای خوش اسمانی ات را گوش جان دهم...

عجب شب زیبایی بود...ماه کامل...تو کامل...من و پدرت با تو کاملترین!

تا هنگام خواب...هربار خواستیم...سخاوتمندانه خندیدی و گفتی عزیزم...عیییزم...و قند در دلمان اب کردی

مبین

ممنون برای این لحظه های شیرین...این شبها و روزهایی که خاطره انگیزشان میکنی

برای بودنت...برای شادی وجودت...

فقط بگویمت...عزیزتر از جان تویی!!!

شکر الله...

ضبط و فیلمبرداری شد...