دل نوشت.....

هوالمبین...

اینجا بسته نمی شود....هیچ گاه...

وقتی دلیلِ این کلبه ی آبی فرشته ای چون تو باشد....پس همیشه دلیلی برای این دل نوشته ها هست...

تو دلیلی...روشنی...نوری....هستی!

پس من و انگشتهایم اینجاییم...

مگر می شود تو باشی و حرفی برای گفتن نباشد؟

درست این روزها که شیرینیِ وجودت ثانیه ثانیه است....

قبل تر می پرسیدم....بچه ها تا چه سنی شیرینن؟ و جوابِ مادرها برایم عجیب بود...

امروز من هم آن عجیبِ دیروز شدم....هر سنیشون شیرینیِ شگفت انگیز و تکرار نشدنیِ خودش رو داره...

خدایا دل و جانم را به تو میسپارم که

فالله حافظ....

دوستتون دارم همراهانِ همیشگیِ این خانه ی آبی...