شعرِ من
شعرِ من یا ماشاالله
گلِ قشنگم...شعرِ دومت رو هم گفتی...اینبار برای من!
یه ماه دارم خوشگله
میخنده توی جاده
یه ماه دارم نازونی
مثلِ مامان نازونی
ممنون بی تکرارِ دنیای من...ممنون از این همه عشق! نمی دانم چه بگویم...اشک هایم گواه بود؟؟
خـــــدایا فکرش را هم نمی کردم این روزها را توی تقویمِ زندگی ام ثبت کنم..روزی که پسرم برای من شعر بگوید! هر روز و هروقت به من بگوید دوستت دارم زیاد! و بوسه هایش را سخاوتمندانه تقدیمم کند...
خدایا شکرت..خدایا نگهدارش باش....الحمدلله.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
نوشششششششششش جونت.این بچه به خودت رفته ها...با احساس و شاعر مسلک!!البته نقش آقاجون هم حتما بی تاثیر نبوده!!
به داییشم رفته..من که یه بیت هم بلد نیستم بگم..ممنون بهار عزیزممممممممممممممم
